Strach na wróble

Najpierw wykarczowaliśmy kawałek ziemi, wyrwaliśmy chwasty. Później skopaliśmy ogródek. Zasialiśmy nasionka. I nie mogło się obejść bez stracha na wróble. 

Stare ciuszki, worki, kolorowe łatki, słomiany kapelusik, puste gniazdko ptaka, które spadło z drzewa (znalezione w momencie ukończenia stracha na wróble, w sam raz na głowę), nożyczki, igła, nitka, guziki na oczy, puszki metalowe, wypełnienie starej poduszki na wnętrze stracha, listewka, juta, sznurek, wyobraźnia...

 i mamy stracha na wróble...!

 A tutaj wielka chwila - "wodowanie" stracha :)

 A po kilku tygodniach pierwsze efekty jego stróżowania - pierwsze warzywka!